Portrety zwierząt są inspirowane tradycją malarstwa ikonicznego.
Malując je nie patrzę na stworzenia jako elementy przyrody, ale jak na byty obdarzone duszą i psychiką. Mają one swoje imiona i patrzą nam w oczy z uwagą istot świadomych.
Na czym polega świadomość zwierzęcia i jaki ma ona zakres? Tego oczywiście nie wiem. Jednak nie mam wątpliwości, że nie są to istoty, tak często w naszej kulturze nazywane "mięsnymi maszynami".
Dzięki nauce ich życie w sferze fizycznej jest dla ludzi coraz bardziej zrozumiałe, jednak istnienie w świecie metafizycznym właściwie w ogóle nie podlega żadnej refleksji.
Tymczasem ja ich życie widzę w podobnym do ludzkiego obszarze tego, co widzialne i pozaczasowe. Stąd często występujący w tych wizerunkach schemat ikony - zwierzę widziane nie jako "złoty cielec" obrażający obraz Boga, ale byt mający prawo do boskiego współczucia i daru życia.
Malarska uwaga, jaką poświęcam portretom zwierząt, jest wyrazem moich dwóch zachwytów nad nimi: ich kształtów, formy i kolorów oraz tajemniczej nieprzemijalności piękna, którego są żywym ucieleśnieniem.
Technika: Olej na płótnie